Τον τελευταίο καιρό γινόμαστε μάρτυρες ριζικών αλλαγών σε πολλούς τομείς, με αυτόν της οικονομίας να ενδιαφέρει (δικαίως) τους περισσότερους. Παράλληλα όμως, στο περιβάλλον, και σύμφωνα με την πολιτική που επιβάλλεται (και) στην πατρίδα μας, λαμβάνουν χώρα εξίσου σημαντικές αλλαγές που δυστυχώς περνούν απαρατήρητες λόγω της σκόπιμης μη ενημέρωσης και της ανάγκης για επίλυση σοβαρότερων, για την ώρα, προβλημάτων.
Ποιός, όμως, μας διαβεβαιώνει ότι αυτές οι αλλαγές στο περιβάλλον, που στους περισσότερους μπορεί τώρα να περνούν απαρατήρητες, δεν θα έχουν στο άμεσο μέλλον τις οικονομικές επιπτώσεις που τότε θα μας ενδιαφέρουν όλους ,και μάλιστα πολύ; Η απάντηση είναι «κανείς» κι αυτό όχι γιατί δεν ισχύουν τα παραπάνω, αλλά γιατί έτσι εξυπηρετούνται τα οικονομικά, πολιτικά και -πάνω απ’ όλα- εφήμερα συμφέροντα των λίγων, ως συνήθως.
Πρόκειται για την αιολική βιομηχανία, που σκοπίμως διαφημίζεται για την φιλικότητά της προς το περιβάλλον (χωρίς κανένας να αναφέρει τα πολύ σοβαρά μειονεκτήματά της) και που συνήθως περιγράφεται από τους υποστηρικτές της με παραπλανητικούς όρους, όπως «πράσινη ανάπτυξη», «αιολικά πάρκα» «αειφορία» κτλ, με σκοπό την ωραιοποίησή της ώστε να είναι ευκολότερα αποδεκτή και μη ενοχοποιημένη.
Σύμφωνα με την Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας, αναμένεται να τοποθετηθούν στον νομό Αιτωλοακαρνανίας, συνολικά 616 ανεμογεννήτριες βιομηχανικής κλίμακας, εκ των οποίων, οι περίπου 70 αφορούν την περιοχή του Παναιτωλικού Όρους. Έτσι, δεσμεύονται, καταπατώνται και παραχωρούνται μια για πάντα σε ιδιώτες & ανώνυμες εταιρίες όλες οι παρθένες βουνοκορφές του βουνού που αγαπήσαμε και κάναμε τα πρώτα ορειβατικά μας βήματα. Φυσικά, ακριβώς η ίδια κατάσταση επικρατεί σε όλη την Ελλάδα (νησιωτική και ηπειρωτική), με τα «οφέλη» που προκύπτουν, να είναι για τους περισσότερους περιορισμένα έως και μηδαμινά, μπροστά στην πρωτοφανή και μη αναστρέψιμη καταστροφή του φυσικού μας περιβάλλοντος.
Ως ΔΣ του Ορειβατικού Συλλόγου Αγρινίου δεν μπορούμε παρά να έχουμε αυστηρά αρνητική θέση σχετικά με την τοποθέτηση ανεμογεννητριών στο Παναιτωλικό, αλλά και σε όλα τα υπόλοιπα βουνά, τα οποία έχουμε χρέος να προστατέψουμε από κάθε είδους δραστηριότητα που απειλεί την ακεραιότητα των ευαίσθητων οικοσυστημάτων τους, και που μόνο στόχο έχει τις πολυπόθητες κρατικές και ευρωπαϊκές χρηματοδοτήσεις.
