Ζωή στη λιμνοθάλασσα έδωσε για άλλη μια φορά ο γυμναστής Αλέξανδρος Γερμανός. Εμπλούτισε τον εξοπλισμό του με σανίδες SUP και έβαλε όλη την ομάδα να προπονείται μέσα στη λιμνοθάλασσα!
“Aπό την πρώτη μέρα που γύρισα στο Αιτωλικό και αποφάσισα να ζήσω την ζωή μου σ’ αυτό τον τόπο αναζητούσα έναν τρόπο, ένα άθλημα που θα μπορούσαν οι Αιτωλικιώτες να το κάνουν μέσα στην λιμνοθάλασσα, μέσα σ’ αυτό το μοναδικό οικοσύστημα που προσφέρεται για τα περισσότερα θαλάσσια σπορ (όχι απλά προσφέρεται αλλά διαθέτει τις ιδανικότερες συνθήκες για την εκτέλεση τους)! “
Να αναφέρουμε, βέβαια, ότι στην αναζήτησή του αυτή, ρόλο έπαιξε και η ειδικότητα του Αλέξανδρου, αφού σαν καθηγητής φυσικής αγωγής έκανε εξειδίκευση στο θαλάσσιο σκι. Όπως, όμως, λέει ο ίδιος, “καταλαβαίνετε ότι το συγκεκριμένο θαλάσσιο σπορ είναι δύσκολο να γίνει από την πλειονότητα των κατοίκων του Αιτωλικού!!”
Δεν το έβαλε κάτω, όμως, και προσπάθησε μέσα από την “αναγέννηση” του Ναυτικού Ομίλου Αιτωλικού, όπου ήταν στην πρώτη γραμμή, να διοργανωθούν events, κυρίως με σκαφάκια κανόε καγιάκ, για “να μπουν τα παιδιά μας, οι γονείς μας, ο κόσμος μας, μέσα στη θάλασσά μας! Αποχώρησα λόγω υποχρεώσεων από το Ναυτικό Όμιλο και συνέχισα να παλεύω μέσα από την ομάδα του Bootcamp, αφού αυτή η ομάδα είναι και το μεράκι μου, η δουλειά μου, η ζωή μου αυτή την στιγμή.
Κάποια στιγμή μέσα στο καλοκαίρι, μου ήρθε η ιδέα να συνδυάσω την προπόνηση που κάνουμε στο γυμναστήριο με τη θάλασσα κι έτσι εύκολα καταλαβαίνετε πως κατέληξα να επιλέξω το sup! Πρόκειται για μια σανίδα, η οποία είναι εντελώς φλατ πάνω και επιτρέπει στον αναβάτη να κάθεται, να είναι όρθιος, να είναι ξαπλωμένος, να παίρνει οποία θέση επιθυμεί. Αρκούν λίγες ώρες προπόνησης για να συνηθίσει ο αναβάτης και να ελέγχει απόλυτα το σκάφος. Και ένα από τα βασικότερα: δεν χρειάζεται να ‘ξηλωθεί’ οικονομικά για να αγοράσει μια σανίδα!
Πήρα, λοιπόν, την πρωτοβουλία και αγόρασα 7 σανίδες sup και με μια παραχώρηση από τον εγκάρδιο φίλο μου, Γιάννη Μιχαλόπουλο, έχουμε 8. Είναι αρκετές για να δουλέψουν τα τμήματά μου και να γνωρίσουν τα παιδιά που γυμνάζονται μαζί μου αυτό το νέο άθλημα. Αλλά δεν είναι αρκετές, για να αλλάξουν την μοίρα αυτού του τόπου.
Θα θεωρήσω αποτυχημένο το εγχείρημα μου αν του χρόνου τέτοια εποχή δεν έχουν αγοραστεί άλλα 10 από ανθρώπους αυτή τη στιγμή άσχετους με οποιαδήποτε μορφή άσκησης ή αθλητισμού! Το κάλεσμά μου είναι πέρα από τα όρια των συλλόγων, δεν έχει χρώμα και πιστεύω θα είναι λυτρωτικό γι’ αυτή τη ‘μαυροθάλασσα’!
Καλώ όσους το επιθυμούν, να έρθουν και να μπουν στα σκάφη μας να γνωρίσουν αυτό το νέο άθλημα που ήρθε στην πόλη μας! Να μπούμε ξανά στη λιμνοθάλασσα, να την αγγίξουμε, να την νιώσουμε, να την κάνουμε δικιά μας πάλι και που ξέρεις… μπορεί να γίνει θάλασσα! …Κάποτε γνώρισα μια λίμνη που ‘θελε να ‘ναι θάλασσα…“
Ο Αλέξανδρος μάς τόνισε ότι δεν είναι από τους ανθρώπους που περιμένουν να σωθεί ο τόπος τους από τους εκάστοτε διοικούντες. Η μοίρα της λιμνοθάλασσάς μας, όπως λέει, εξαρτάται εξ ολοκλήρου από εμάς όλους που ζούμε γύρω της, μέσα της και πάνω της! Είναι ένας άνθρωπος με μεράκι και όρεξη και τεράστια αγάπη για τη δουλειά του. Αποφάσισε να επιστρέψει στα πάτρια εδάφη για να κάνει τη διαφορά και τα κατάφερε! Αλλά δε σταματάει να παλεύει!
Βασιλική Ζ. Νικολογιάννη
Δημοσίευση: etoliko.gr
