Νοτιοανατολικά της Γουριάς, σε μικρή απόσταση από το χωριό, σώζεται το μοναστήρι των Ταξιαρχών, ένα μικρό καθολικό χτισμένο στο κέντρο περιτειχισμένης αυλής. Αρχικά χτίστηκε μονόχωρη καμαροσκέπαστη αίθουσα (10 Χ 5μ.) με δίρριχτη στέγη και πλατιά ημικυκλική αψίδα ανατολικά.
Σε μεταγενέστερους χρόνους επεκτάθηκε ο ναός δυτικά με την προσθήκη νάρθηκα (4 Χ 5 μ.),του οποίου χαρακτηριστικό γνώρισμα είναι η χαμηλότερη στέγη. Ίσως ταυτόχρονα προστέθηκαν στο βόρειο και νότιο τοίχο του κύριου ναού οι αντηρίδες για καλύτερη στήριξη. Την ίδια εποχή δεν αποκλείεται να χτίστηκαν και νέα κελλιά απ` αυτά που υπάρχουν σήμερα ερειπωμένα στην ανατολική πλευρά.
Ο ναός είναι κατάκοσμος με δύο στρώματα τοιχογραφιών. Το πρώτο έγινε από σπουδαίο ζωγράφο, πιθανότατα τον 16ο αιώνα. Αργότερα στα τέλη του του 18ου αιώνα μάλλον ,οι παλαιότερες τοιχογραφίες σκεπάστηκαν και ο ναός ξαναζωγραφίστηκε από ασήμαντο ζωγράφο. Δεν αποκλείεται η νέα τοιχογραφία να έγινε το 1762.’Ετσι σήμερα μπορούμε, ώς ένα σημείο, να ανασυνθέσουμε το παλαιότερο εικονογραφικό πρόγραμμα του ναού.
Με το πέρασμα των καιρών τα επιχρίσματα από το δεύτερο στρώμα έπεσαν και αποκάλυψαν μερικά τμήματα από το παλαιότερο στρώμα. Παρόλο που το μοναστήρι διαλύθηκε μετά την επανάσταση, για εκατό χρόνια ακόμη εξακολουθούσε να παρουσιάζει ζωή και δράση. Τελευταίος μοναχός υπήρξε ο ζακύνθιος Χαραλάμπης Κλάδης(+1930).
Πηγή: Βυζαντινή Αιτωλοακαρνανία-Αθ.Παλιούρας