Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, ήμουν δεν ήμουν 10 χρόνων, η ζωή στην Μπούκα ήταν απλή, τόσο απλή και διαφορετική που τα σημερινά παιδιά ανάλογης ηλικίας δεν μπορούν καν να την φανταστούν.
Γράφει ο Βαγγέλης Διγώνης
Στην καθημερινότητά μας παίζαμε στη θάλασσα και γενικά στη φύση που περιβάλλει το χωριό. Ψάρεμα, βόλτες με τα ποδήλατα, μπάλα και πολλά άλλα, από τα βουναλάκια έως την Παναγία.
Θυμάμαι ιδιαίτερα την παραθαλάσσια διαδρομή από το χωριό έως την εκκλησία της Παναγίας στο Αγριλοβούνι. Τότε ακόμη δεν είχε φτιαχτεί ο χωματόδρομος που ξεκινάει μετά την κατασκήνωση. Υπήρχε μόνο ένα μονοπάτι μέσα από τις μερχιές που οδηγούσε έως το Αγριλοβούνι και από εκεί στην εκκλησία. Μικρά παιδιά που ήμασταν το ακολουθούσαμε, και πολλές φορές, όχι πάντα, φτάναμε έως και την εκκλησία της Παναγίας.
Η θάλασσα ήταν στα αριστερά μας και απείχε από 2 έως και 10 μέτρα ή και παραπάνω αν ήταν τραβηγμένη. Το μονοπάτι είχε αυτή την χαρακτηριστική γκρί(στεγνή) άμμο της Μπούκας, κλαδιά από τις μερχιές και πολλά σκουπίδια που ξεβραζε ο Αμβρακικός. Αν εξαιρέσεις τα σκουπίδια, η διαδρομή ήταν μαγική, αλλόκοσμη στη σκέψη μου σήμερα. Ειδικά την άνοιξη το τοπίο ήταν υπέροχο, οι μερχιές ήταν γεμάτες από τα ροζ άνθη τους και παντού έβλεπες και άκουγες πουλιά.
Κάποια στιγμή, δεν θυμάμαι πότε, φτιάχτηκε ο χωματόδρομος που υπάρχει έως και σήμερα, και για λίγα χρόνια το μονοπάτι και ο δρόμος συνυπήρχαν. Μέχρι και πριν λίγα χρόνια νόμιζα ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα της περιοχής ήταν τα σκουπίδια. Όμως, χειμώνα τον χειμώνα η θάλασσα γινόταν όλο και πιο επιθετική, το μονοπάτι άρχισε να σπάει σε κομμάτια, ώσπου, εδώ και πάρα πολλά χρόνια δεν υπάρχει καν. Οι μερχιές, κάποιες κόπηκαν από ανθρώπινο χέρι και κάποιες, τις περισσότερες, τις “έπνιξε” η θάλασσα.
Η θάλασσα συνεχίζει. Πλέον άρχισε να “τρώει” και τον δρόμο. Από το Αγριλοβούνι έως το λιμάνι, αλλά και από το τέρμα στο ράμα και μετά, η θάλασσα, χωρίς σταματημό “τρώει” τη στεριά. Σε πάρα πολλά σημεία τα σημάδια, ειδικά μετά από αυτόν τον χειμώνα, είναι πέρα για πέρα εμφανή. Ο δρόμος προς την Παναγία είναι ζήτημα αν θα βγάλει 2-3 χειμώνες ακόμη.
Η Μπούκα, πόσους;
