Η νεαρή καλλιτέχνιδα με καταγωγή από το Πεντάλοφο Μεσολογγίου μιλά αποκλειστικά στην εφημερίδα «η Αιτωλοακαρνανία» και το iAitoloakarnania.gr!
Συνέντευξη στον δημοσιογράφο Θανάση Μπίκα
Την γνωρίσαμε ως το κοριτσάκι με τα γαλανά μάτια, με την πρόσχαρη συμπεριφορά, την μελιστάλακτη φωνή , αλλά και το μαγευτικό άγγιγμα στο σαντούρι. Η κοπέλα που σε ηλικία 15 ετών, ερμήνευσε το παραδοσιακό τραγούδι «Μες στου Αιγαίου τα νησιά» στην Τελετή Έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας. Η νεαρή καλλιτέχνιδα που θα συνεργαστεί με την «αφρόκρεμα» της ελληνικής μουσικής και θα ακολουθήσει μια λαμπρή πορεία στο παραδοσιακό τραγούδι, ενώ έφτασε μια από την εκπροσώπηση της Ελλάδας στον μουσικό διαγωνισμό «Eurovision».
Το σαντούρι κέντρισε το ενδιαφέρον της ως μουσικό όργανο από τα έξι της χρόνια, με αποτέλεσμα να ξεκινήσει μουσικά μαθήματα, δίπλα στον αείμνηστο Αριστείδη Μόσχο. Φοίτησε στο πλευρό του για έξι ολόκληρα χρόνια, μέχρι και τον θάνατό του, το 2001. Στο μεσοδιάστημα, έλαβε μαθήματα και από την εξίσου σημαντική φυσιογνωμία του σαντουριού, Αγγελίνα Τκάσιεβα.
Μετά τον θάνατο του Αριστείδη Μόσχου, η Αρετή Κετιμέ δεν είχε πλέον τον τρόπο να μαθαίνει παραδοσιακά τραγούδια με το σαντούρι. Έτσι, χωρίς καλά-καλά να το καταλάβει, δοκίμασε και την διαδικασία της ερμηνείας, όπου τα κατάφερνε εξίσου καλά.
Η σταδιοδρομία της Αρετής Κετιμέ στον χώρο του τραγουδιού άρχισε δειλά δειλά στα 12 χρόνια της, όταν ανακάλυψε το ταλέντο της ο Γιώργος Νταλάρας. Δυο χρόνια αργότερα, η 14χρονη Αρετή ανέβηκε στην σκηνή του «Ηρωδείου», συμμετέχοντας στην συναυλία με τίτλο «Αφιέρωμα στην Μικρά Ασία», όπου πλαισίωσε τον Γιώργο Νταλάρα, την Γλυκερία και την ορχήστρα Εστουδιαντίνα. Μάλιστα, ερμήνευσε ζωντανά το «Νανούρισμα», κερδίζοντας το χειροκρότημα.
Έχει συμμετάσχει σε πολλά φεστιβάλ σε Ελλάδα και εξωτερικό, ενώ στην προσωπική της δισκογραφία της περιλαμβάνονται 3 άλμπουμ: «Tο τραγούδι της Αρετής (2003)», «Με τη φωνή της Αρετής (2009)», «Καλή σου τύχη (2010)» και συμμετοχές σε πολλά άλλα συνεργατών της.
Σήμερα, η Αρετή Κετιμέ μετά και την μικρή περιπέτεια με την συμμετοχή της στα προκριματικά για την Eurovision, συνεχίζει να ασχολείται με τις μουσικές ερμηνείες σε θεατρικές παραστάσεις, αλλά και να εμφανίζεται σε συναυλίες όπου ερμηνεύει παραδοσιακά τραγούδια τραγουδώντας και παίζοντας σαντούρι.
Προς το παρόν, απολαύστε την σε μια συνέντευξη όπου μιλά για τον τόπο καταγωγής της, τα μουσικά ακούσματα, τα πρώτα βήματα, τις επιτυχίες και τα μελλοντικά βήματα.
Οι γονείς σου είναι από την Αιτωλοακαρνανία και συγκεκριμένα την περιοχή του Μεσολογγίου. Έχεις μνήμες από τα μέρη;
«Έχω από το χωριό του Πατέρα μου την Πεντάλοφο, αλλά και το χωριό τη μητέρας μου την Σταμνά. Ακόμη κι από το Μεσολόγγι και το Αιτωλικό που τόσο αγαπώ. Επίσης, το Πανηγύρι της Αγίας Αγάθης που είναι στην ψυχή μου».
Έχεις δηλώσει: « Η νοοτροπία που κουβαλάω είναι από εκεί (δηλ. Μεσολόγγι). Δεν θεώρησα ποτέ ότι είμαι Αθηναία». Πως θα το ερμήνευες αυτό;
«Είναι τόσο μεγάλη η ανάγκη μου να αισθάνομαι πως είμαι συνδεδεμένη με τον τόπο, που για μένα είναι μία σημαντική Ρίζα. Πραγματικά έχω αισθανθεί έτσι στο παρελθόν και συνεχίζω».
Ποιες είναι οι πρώτες εικόνες που σου έρχονται στο μυαλό όταν σκέφτεσαι μέρη και ανθρώπους από την Αιτωλοακαρνανία;
«Τη θάλασσα, το φως και τους ανθρώπους που έχω γνωρίσει, κι εκείνους που δεν είναι πια στη ζωή. Τα γέλια, τα γλέντια, τις μουσικές και τη ντοπιολαλιά που είναι ιδιαίτερη».
Έγινες ευρέως γνωστή με το σαντούρι και το παραδοσιακό τραγούδι. Αλήθεια πως προέκυψε η αγάπη γι’ αυτό το ιδιαίτερο μουσικό όργανο σε τόση μικρή ηλικία;
«Το σαντούρι είναι το κάρμα μου. Το τραγούδι είναι ένα δώρο που δεν ήξερα πως έχω. Προέκυψε ως μία φυσική εξέλιξη. Το τραγούδι που έλεγα σε ηλικία 12 χρονών είναι το ‘’Μαραίνομαι ο καημένος’’ και ακολούθησαν τραγούδια όπως Νερατζούλα, Πονεμένο στήθος μου και φυσικά τους ‘’μενεξέδες’’, ένα τραγούδι που έχει καθορίσει εμένα και την καριέρα μου.
Το άκουσα στο πανηγύρι της Αγίας-Αγάθης με ζουρνάδες από τον Στράτο Τρικαλινό θα τον ευχαριστώ για πάντα…».
Αγαπάς πολύ την παράδοση αλλά στο πέρασμα των χρόνων έχεις κάνει διάφορα μουσικά «πειράματα» και σε άλλους χώρους. Παρακολουθείς όλα τα μουσικά «ρεύματα»;
«Η μουσική οφείλει να απευθύνεται στο λαό, προσπαθώ να κάνω τραγούδια που θα μείνουν στον κόσμο και θα έχουν μία σχέση με τις επιρροές μου, τα δημοτικά, τα ρεμπετικά-σμυρνέικα κτλ.».
Μάλιστα, πρόσφατα πήρες μια γεύση και από τον κόσμο της Eurovision, όπου και είχες πολλές πιθανότητες να εκπροσωπήσεις την Ελλάδα. Σε στεναχώρησε η ακύρωση της συμμετοχής σου την τελευταία στιγμή;
«Πράγματι ήταν πολύ δύσκολο όμως συνήρθα γρήγορα και νομίζω πως θα ήθελα κάποια στιγμή να πάω εκπροσωπώντας τη χώρα μας».
Σε έχουμε δει κατά καιρούς να τραγουδάς σε εκδηλώσεις του νομού μας. Έχεις κρατήσει στενή σχέση με τον τόπο σου;
«Προσπαθώ να κρατάω σχέση και εύχομαι κάποια στιγμή να παίξω στο νομό μας σε πόλεις και κωμοπόλεις που αποτελούν πόλο έλξης για τις ομορφιές, και τον καλό κόσμο και τις οικογένειες».
Τι άποψη έχεις για τα πανηγύρια και γενικά το δημοτικό τραγούδι;
«Όλα κάνουν τον κύκλο τους».
Έχεις δουλέψει δίπλα σε σπουδαίους καλλιτέχνες όπως ο Νταλάρας, η Γλυκερία, η Βιτάλη, ο Αλκαίος, ο Γιώργος Κωτσίνης, οι ‘’Τακιμ’’ κ.ά. Ποια ήταν η εμπειρία σου από τέτοιου είδους συνεργασίες;
«Έχω παίξει και συνεχίζω να παίζω με πάρα πολλούς και καλούς καλλιτέχνες, όμως θεωρώ πως ταυτόχρονα είναι πρότυπά μου και φίλοι. Και αποκομίζω από αυτούς κάτι διαφορετικό που είναι κυρίως η συμπεριφορά και η ανθρωπιά και τους ευχαριστώ για αυτό».
Είναι η συμμετοχή σου στη τελετή έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων στην Αθήνα το 2004 η υπέρτατη στιγμή στη καλλιτεχνική πορεία σου;
«Πιστεύω πως είναι μία πολύ σημαντική στιγμή».
Σε είδαμε πρόσφατα να ερμηνεύεις ζωντανά στο Θέατρο Κάππα τη μουσική και τα τραγούδια της παράστασης «Το αγόρι με τη βαλίτσα». Πως ήταν αυτή η εμπειρία; Θα σε ενδιέφερε να ακολουθήσεις τον χώρο του θεάτρου;
«Έχω κάνει την μουσική επιμέλεια στην συγκεκριμένη παράσταση και γενικά ό,τι έχω προσπαθήσει στο θέατρο το βλέπω σε σχέση και με τη μουσική. Δεν ξέρω μακάρι».
Ποια είναι τα προσεχή σου σχέδια, τα άμεσα αλλά ίσως και τα λίγο πιο μακροπρόθεσμα;
«Το χειμώνα θα βρίσκομαι στην ίδια παράσταση στο θέατρο Κάππα και ταυτόχρονα σε μία μικρή περιοδεία με την καινούργια μου ορχήστρα».
Επισκέπτεσαι σήμερα τον τόπο καταγωγής σου;
«Όταν έχω χρόνο τα καλοκαίρια αλλά και τις υπόλοιπες εποχές μου αρέσει να ξεκλέβω χρόνο και να γυρνάω στα μέρη».
Τέλος, μια συμβουλή προς τους αναγνώστες μας…
«Δεν μου αρέσουν πολύ οι συμβουλές. Εύχομαι να έχουμε την υγειά μας και όλα τα όνειρα να πραγματοποιηθούν».
Δημοσίευμα στην εφημερίδα «η Αιτωλοακαρνανία»
Τεύχος 4 | Οκτώβριος 2018