Μπορεί να γίνει το Μεσολόγγι επισκέψιμη πόλη; Και αν αυτό ξεκινήσει να συμβαίνει μπορούν οι υπάρχουσες υποδομές να το υποστηρίξουν;
Γράφει ο Διαμαντόπουλος Σπύρος
Υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος με τον Κώστα Λύρο
Οικονομολόγος, ΜΒΑ, Δημοτικός Σύμβουλος, π. Αντιδήμαρχος
Τα ρητορικά πλην ζητούμενα εδώ και χρόνια παραπάνω ερωτήματα βασανίζουν την σκέψη κάθε υγιούς σκεπτόμενου δημότη αλλά και δυνητικού επισκέπτη της πόλης μας. Αποτελούν κατά τη γνώμη μου προτεραιότητα για τη δημιουργία εκείνων των συνθηκών ώστε το Μεσολόγγι, πλην της ιστορικής του ταυτότητας, να αποκτήσει και ταυτότητα επισκέψιμης πόλης.
Λιμάνι Μεσολογγίου
Δεν χρειάζεται κανείς να ανακαλύψει τον τροχό για να διαπιστώσει το έλλειμμα υποδομών αλλά και την περίσσεια ανοργανωσιά που χαρακτηρίζει τον εμπορικό λιμένα Μεσολογγίου. Ένα ταξίδι στην όμορφη Πρέβεζα μπορεί να μας δείξει τον δρόμο. Η ανάγκη για αλλαγή της χρήσης γης και την μετατροπή της σε μικτή χρήση εμπορική – τουριστική συνοδευόμενη από το αντίστοιχο επιχειρησιακό σχέδιο (master plan) αποτελεί το πρώτο και αναγκαίο βήμα. Αυτό θα οδηγήσει σε ανάπλαση της χερσαίας ζώνης λιμένα και στη δημιουργία υπεραξιών τόσο σε επιχειρηματικό επίπεδο όσο και στη δημιουργία θέσεων εργασίας. Το ίδιο απαιτείται και για το δασάκι του λιμανιού, ένα πνεύμονα πρασίνου και εν δυνάμει αναψυχής, που σήμερα είναι εγκαταλελειμμένο ενώ η διαδρομή εντός και μέχρι το ξενοδοχείο Θεοξένια νότια θυμίζει βομβαρδισμένο τοπίο – ντροπή για τους διοικούντες. Δεν είναι εύκολο καθώς το Δημοτικό Λιμενικό Ταμείο είναι χρεωμένο με 1εκ€ οφειλές, δεν έχει δικό του προσωπικό και σέρνεται σε γραφειοκρατικές αγκυλώσεις με το θέμα παράδοσης – παραλαβής με το πρώην Νομαρχιακό Λιμενικό Ταμείο. Πρέπει να προχωρήσουμε όμως μπροστά.
Μαύρη Αλυκή – Τουρλίδα Μεσολογγίου – Mουσείο Άλατος
Μια λακωνική περιγραφή δεν αρμόζει σε ένα από τα μεγαλύτερα δώρα της φύσης εκεί που το περιβάλλον του οικοσυστήματος της λιμνοθάλασσας αγκαλιάζει τον Πατραϊκό Κόλπο θυμίζοντας τη δεσπόζουσα γεωγραφική θέση του Μεσολογγίου. Πώς να το αντιληφθεί κανείς όταν έχουμε καταφέρει να είμαστε η μοναδική πόλη παγκοσμίως που έχουμε στραμμένη την πλάτη μας στο υγρό μας στοιχείο αδιαφορώντας για το τεράστιο συγκριτικό πλεονέκτημα της Λιμνοθάλασσας και των προϊόντων της αλλά και το πλούσιο οικοσύστημά της. Δεν μας αρμόζει η μοιρολατρία. Έχουμε ένα δεδομένο. Η χρεοκοπημένη δημοτική Αλυκή τουρλίδας είναι πλέον εκκαθαρισμένη και «καθαρή» από υποχρεώσεις.
Εντός της Αλυκής ξεκίνησε η κατασκευή του πρώτου παρατηρητηρίου ( Μουσείου ) Άλατος στη Χώρα που όταν ολοκληρωθεί θα αποτελεί έναν ακόμη λόγο κάποιος να επισκεφθεί την πόλη μας. Επισκέφθηκα προσφάτως την περιοχή. Δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψει κανείς την αισιοδοξία που αναβλύζει όταν ακούς από εξειδικευμένους ανθρώπους την αξιοποίηση της περιοχής και του συγκεκριμένου έργου και τις εν δυνάμει ευκαιρίες που μπορούν να δημιουργηθούν από τη συνολική επαναλειτουργία της Αλυκής.
Φυσικά η επιστροφή στην πραγματικότητα σε ρίχνει σε βαθιά θλίψη και περισυλλογή αφού παρατηρείς την βομβαρδισμένη παραλία της τουρλίδας, την αγέλη αδέσποτων πλην φιλικών σκύλων και ένα οικόπεδο χιλιάδων στρεμμάτων που πρέπει σαν Μεσολόγγι να αξιοποιήσουμε εκμεταλλευόμενοι το ψηφισμένο νόμο του Κράτους που μιλά για ήπια εναλλακτική τουριστική ανάπτυξη της περιοχής.
Μεγάλο στοίχημα η αξιοποίηση της συγκεκριμένης περιοχής μεγάλη ευκαιρία για μία Διοίκηση που αντιλαμβάνεται ότι η αναπτυξιακή εξωστρέφεια μπορεί να έρθει από τη θάλασσα.
Μαρίνα Μεσολογγίου
Τα λόγια είναι περιττά που λέει και το γνωστό λαϊκό τραγούδι. Δεν πρέπει να κοιτάμε πίσω. Χρειαζόμαστε την εμπειρία του χθες για να υλοποιήσουμε σήμερα, ορθολογικά, τη μεγαλύτερη επένδυση της περιοχής που αύριο πρέπει να ξεκινήσει εκ νέου να λειτουργεί. Δεν πρέπει και δεν έχει καμία «δουλειά» ο Δήμος μέσω του Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου ( μέτοχος με 5% ) να κωλυσιεργεί ακόμη περισσότερο με ανεύθυνες πράξεις την επαναλειτουργία της Μαρίνας. Ο Δήμος οφείλει να εποπτεύει και να ενισχύει με όλες του τις δυνάμεις τη λειτουργία της Μαρίνας. Η ολοκλήρωσή της θα φέρει νέες θέσεις εργασίας που τόσο ανάγκη έχει ο τόπος. Και προς αυτή την κατεύθυνση οφείλουμε όλοι μας να εργαστούμε σκληρά.
Το 2014 και μέχρι την αποχώρησή μου από τη θέση ευθύνης που κατείχα εργάστηκα μαζί με έναν υπηρεσιακό παράγοντα του Δήμου, την οποία ξανά-ευχαριστώ Δημόσια – την κα Παπαδημητρίου Χριστιάνα η οποία δυστυχώς δεν προσφέρει πλέον τις υπηρεσίες της στο Δήμο μας, για να φέρουμε στο Δήμο μας ένα ολοκληρωμένο πακέτο έργων που θα έστρεφε την πόλη στο υγρό της στοιχείο. Επισφραγίστηκε η δουλειά δύο και πλέον ετών σε αντίξοες – πρωτόγνωρες συνθήκες εργασιακού περιβάλλοντος με τον απότοκό της που ακούει στον τίτλο Ολοκληρωμένη Χωρική Επένδυση ( Ο.Χ.Ε. ). Δυστυχώς η αναποτελεσματικότητα της δημοτικής αρχής τρία χρόνια μετά δεν μπορεί να αναδείξει τον ολοκληρωμένο σχεδιασμό που από κοινού με την Περιφέρεια συμφωνήσαμε.
Τα έργα όμως μπορούν να ολοκληρωθούν και θα ολοκληρωθούν από την επόμενη δημοτική αρχή η οποία θα νικήσει την αναβλητικότητα και τον ερασιτεχνισμό ορισμένων, όπως αποδείχτηκε στην πράξη, σημερινών διοικούντων.
Συνδέστε νοητά τα παραπάνω τρία στοιχεία – μέρη που περιέγραψα με την ολοκλήρωση του δρόμου της τουρλίδας, την ολοκλήρωση και τη σύνδεση της ανατολικής με τη δυτική περιμετρική ( σημερινός δρόμος εφορίας ), την ολοκλήρωση της οδού Κύπρου – διαύλου – Βυρώνειου πάρκου ( περιοχή Καλά Καθούμενα για τους Μεσολογγίτες ) και αναλογιστείτε από το ύψος της πρώην Νομαρχίας μέχρι και την τουρλίδα πόσο αλλάζει η πόλη μας. Στη μέση της διαδρομής το λιμάνι και η Μαρίνα ενώ στο τέλος της τα χιλιάδες στρέμματα της τουρλίδας που περιμένουν το αυτονόητο.
Φυσικά δεν είναι αρκετό για να γίνεις σύγχρονη και φιλική πόλη. Η νέα κυκλοφοριακή μελέτη που έχει ανάγκη η πόλη και που πρέπει να γίνει θα οργανώσει και τον αστικό ιστό της πόλης που σήμερα βρίθει ανοργανωσιάς και έλλειψης στοιχειωδών υποδομών όπως χώροι στάθμευσης, κοινόχρηστοι χώροι φιλικοί προς τους ΑμεΑ, την οικογένεια και τον ηλικιωμένο, απουσία σήμανσης, απουσία στοιχειώδους φωτισμού σε ολόκληρες γειτονιές, βομβαρδισμένο οδικό δίκτυο κοκ . Η νέα κυκλοφοριακή μελέτη μπορεί να
εκκολάψει τις συνθήκες για τη δημιουργία δικτύου ποδηλατόδρομων που θα συνδέεται ακτινωτά με το υγρό στοιχείο της πόλης.
Το 2026 το Μεσολόγγι μπορεί να ετοιμαστεί ώστε να γίνει παγκόσμιος προορισμός. 200 χρόνια από την εορτή της βαριάς πολιτιστικής και ιστορικής μας κληρονομιάς. Ίσως η τελευταία μας ευκαιρία.
ΥΓ. Η προσβασιμότητα μέσω της Ιόνιας Οδού πλέον είναι υπαρκτή για την περιοχή μας. Μπήκαμε στο χάρτη κοινώς. Λάβετε υπόψη και τη σύνδεση της Ιόνιας με το αεροδρόμιο του Ακτίου που πέρυσι έφερε στην Ελλάδα 480.000 επισκέπτες από τους οποίους λιγότεροι από 500 κατευθύνθηκαν στην περιοχή μας. Βρείτε το λάθος. Ενώ δίπλα μας 95.000 περίπου φίλοι Αγρινιώτες μπορούν να κάνουν το Μεσολόγγι πόλη Σαββατοκύριακου στα πρότυπα του Ναυπλίου.
