Λιθοβούνι 27/11/2024, ημέρα Τετάρτη και στην εκκλησία του χωριού.
Αγαπημένε μας Δημήτρη,
Φίλε μας Δημήτρη,
Ευπατρίδη Δημήτρη Αλεξανδρή.
Όλοι εμείς οι απαρηγόρητοι, που ήρθαμε σήμερα σε τούτον τον τόπο που τόσο εσύ αγάπησες, για να σε παραδώσουμε με πόνο ψυχής στην αιωνιότητα, εκ βαθέων σου αποδίδουμε μία μυστική εικόνα με την ισχύ ενός μύθου, για να την πάρεις μαζί σου στην άλλη όχθη των ημερών, όπου τώρα εσύ πορεύεσαι.
Ζούσε κάποτε ανάμεσά μας, ένας άνθρωπος όμοιος με δέντρο, που άπλωνε τα ακτινοβολούντα κλαριά του, σαν προστατευτική δύναμη, για να φτιαχτούν από κάτω τους πολιτείες ανθρώπων.
Σ’ αυτές τις πολιτείες, έδινε μνήμη, θάρρος, ιστορία, πίστη να αντιλαμβάνονται θετικά την ζωή, έδινε βήματα δυνατά για να ανοίγονται στους δρόμους του κόσμου, σ’ ένα πέλαγος πλουτισμένο από την «μυρωδίαν των χρυσών κίτρων», έδινε εγκαρδιότητα, συμφιλίωση και φέροντας το ήθος και την αρχοντία του Έλληνα άνοιγε πάντα τις πόρτες της μυστικής συνομιλίας των πραγμάτων.
Αυτή είναι η δική σου εικόνα ευπατρίδη Δημήτρη Αλεξανδρή.
Ήσουν ο δημιουργός μιας ιδανικής συνθήκης, μακριά από κάθε επίκτητη εξωτερική ματαιοδοξία,
Αυτό ήσουν για όλους εμάς. Μία σκέπη σαν τα αιώνια πλατάνια της ιστορίας μας.
Αλλά είναι πάντοτε αργά στην ζωή μας όταν ο ήλιος ανατέλλει μόνο στην φαντασία μας.
Όταν έρχεται τούτη η σιωπή, το μόνο που μας μένει είναι να ακούσουμε το μεγάλο δέντρο των λογισμών μας.
Θα σε ακούμε πάντα !
Στην άξια σύντροφό σου και συνοδοιπόρο σου στη ζωή και στην δημιουργία σου, στα παιδιά σου και στα εγγόνια σου, την συμπάθειά μας και παρηγορία.
Καλό σου ταξίδι.
Ανθή Παπαθανασίου
