Άρθρο του Γ. Γοργορίνη στην εφημερίδα «Ανεξάρτητος», που αναφέρεται στον οικισμό που δημιουργήθηκε στο Μεσολόγγι, από τους κατοίκους του χωριού «Καλλονή» της ορεινής Ναυπακτίας, που μετοίκησαν στην πόλη μας.
Πρόκειται για ένα από τα πιο όμορφα χωριά του νομού μας, που ανάγεται στη βυζαντινή εποχή και μέχρι το 1927 ονομαζόταν “Στρωμίνιανη”.
“Καλεσμένος Κυριακή απόγευμα στον καταπράσινο συνοικισμό μας “Νέα Καλλονή”, κοντά στον Άγιο Θανάση του Μεσολογγιού μας, στο καφενείο του Αριστείδη Παλιάτσα, προέδρου μεταβατικής κοινότητος, ήπια τον καφέ μου σε χοντρό φλυτζάνι, αλά παλαιά, μαζί με τους κ. Κώστα Σφυρή συνταξιούχο διδάσκαλο, Πάνο Παπαδάκη, Σπύρο Κατσώνη, Λάμπρο Λινάρδο, Κώστα Σταυρόπουλο, Βασίλη Πολύζο εκπαιδευτικό και Χρήστο Καλαμάκη, κάτω από την κληματαριά, που χαίρεσαι να βλέπεις τα οκαδιάρικα τσαμπιά της, σταφύλι σιδερίτη, να κρέμονται πάνω από το κεφάλι σου.
Στον συνοικισμό αυτόν, που δόθηκε το όνομα από το χωριό τους της ορεινής Ναυπακτίας, κατοικούν 45 Καλλονιώτες (οικογένειες) ασχολούμενοι με την γεωργία και οικοδόμοι. Υπάρχουν άλλα 120 πανέμορφα μοντέρνα σπίτια χτισμένα μέσα στο πράσινο, με ηλεκτρικό και νερό του υδραγωγείου, που τα χαίρεσαι.
Στο βάθος του συνοικισμού όμως πολλά σπίτια στερούνται νερού και γι΄ αυτό πρέπει αμέσως να ρυθμιστεί η ύδρευσή τους. Το παλιό και ιστορικό εκκλησάκι Άγιος Αθανάσιος, επιβάλλεται να γίνει ενορία και το έναντι οικόπεδο, λένε οι κάτοικοι να γίνει νεκροταφείο.
Στον συνοικισμό λειτουργεί Δημοτικό Σχολείο με 100 μαθητές (μικτό), με τρεις εκλεκτούς δημοδιδασκάλους, με μορφωτική απόδοση καλή.
Οι κάτοικοι ανέρχονται σε 700 και εξυπηρετούνται με την αστική συγκοινωνία Αγριλιάς – Μεσολογγίου.
Ωραία τα καταστήματα της Ελένης Περού, Χαραλαμποπούλου και Σοφίας Διαμαντοπούλου. Όλα τα σπίτια έχουν μεγάλες κληματαριές σιδερίτου. Πανέμορφα κορίτσια, λεβέντες οι κάτοικοι, σαν Ναυπάκτιοι, γεμάτοι λεβεντιά και καλοσύνη“.
Από το αρχείο του Μιλτιάδη Ζαβέρδα
