Στο χωριό Ανοιξιάτικο η 92χρονη Ιφιγένεια, αφηγείται τα δύσκολα παιδικά της χρόνια και μοιράζεται μαζί μας μνήμες μιας άλλης εποχής.
Γεννήθηκε το 1931, σε μια εποχή που η Ελλάδα βρισκόταν σε οικονομική κρίση. Η φτώχεια ήταν διάχυτη και ο κόσμος ζούσε με ελάχιστα. Η γιαγιά θυμάται ότι φορούσε μπαλωμένα ρούχα και ότι στην ηλικία των 14 ετών φόρεσε για πρώτη φορά παπούτσια.
Η ζωή της γιαγιάς Ιφιγένειας ήταν ακόμη πιο δύσκολη όταν ξεκίνησε ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος. Το χωριό της βομβαρδίστηκε από τους Γερμανούς και φοβήθηκε για τη ζωή της. Μετά τον πόλεμο, ξέσπασε ο εμφύλιος στην Ελλάδα. Η οικογένεια της αναγκάστηκε να φύγει από το χωριό και να μετακομίσει στην Άρτα. Εκεί, έμαθε την τέχνη της ραπτικής, η οποία της έσωσε τη ζωή.
Η γιαγιά Ιφιγένεια παντρεύτηκε στα 28 και απέκτησε 4 παιδιά. Ο σύζυγός της αναγκάστηκε να ξενιτευτεί στη Γερμανία για να βρει δουλειά και να εξασφαλίσει ένα καλύτερο μέλλον για την οικογένειά του. Η Ιφιγένεια αντιμετώπισε την πρόκληση να μεγαλώσει τα παιδιά μόνη της και, με σθένος και αφοσίωση, κατάφερε να δώσει στα παιδιά της μια αξιοπρεπή ζωή.
Η γιαγιά Ιφιγένεια μίλησε ακόμη για τις αλλαγές που έχει δει στη ζωή της. Πιστεύει ότι παλιά ο κόσμος ήταν καλύτερος. Οι άνθρωποι ήταν πιο σκληραγωγημένοι και πιο δεμένοι μεταξύ τους. Σήμερα, η βλέπει ότι τα παιδιά δεν σέβονται τους γονείς τους και ότι ο κόσμος έχει γίνει πιο σκληρός.
Η ιστορία της γιαγιάς Ιφιγένειας είναι μια ιστορία δύναμης και επιμονής. Είναι ένα μήνυμα ελπίδας για όλους μας. Μας δείχνει ότι, ακόμα και στις πιο δύσκολες συνθήκες, μπορούμε να καταφέρουμε τα πάντα, αν έχουμε θέληση και πίστη.
Παραγωγή: Greek Village Life
