Τα αποτελέσματα των δημοτικών και περιφερειακών εκλογών ανά την επικράτεια και ασφαλώς της εθνικής αναμέτρησης της 7ης Ιουλίου, συνιστούν -λόγω και της χρονικής τους συνταύτισης- το άνοιγμα ενός νέου πολιτικού κύκλου για τη χώρα.
Γράφει ο Νίκος Χούτας
Δρ. Νεότερης Ιστορίας
Αντιδήμαρχος Αμφιλοχίας
Η αποτύπωση αυτής της εξέλιξης στην περιοχή μας, πέραν της εναλλαγής της περιφερειακής Αρχής στην Δυτική Ελλάδα, έγινε φανερή τόσο στις δημοτικές όσο και στις εθνικές εκλογές. Από τους επτά δημάρχους του Νομού μας οι τέσσερις είναι νεοεκλεγέντες και αντίστροφα από τους επτά βουλευτές οι τέσσερις διατήρησαν την έδρα τους. Η κάθε περίπτωση από τις παραπάνω έχει ξεχωριστό πλαίσιο ανάλυσης. Είναι όμως αξιοσημείωτη η εμφάνιση μιας πιο ισχυρής τάσης ανανέωσης έναντι των δημάρχων και μικρότερης έναντι των βουλευτών. Οι πολίτες του Νομού είναι μάλλον ικανοποιημένοι από την αντιπροσώπευσή τους στη Βουλή.
Μέσα σ’ αυτό το περιβάλλον στο Δήμο Αμφιλοχίας η δημοτική Αρχή, υπό τον πολύπειρο αυτοδιοικητικό Απ. Κοιμήση, έπειτα από δεκαεπτά χρόνια στο τιμόνι του Καποδιστριακού αρχικά (2003-2010) και ακολούθως του Καλλικρατικού Δήμου Αμφιλοχίας (2011-2019) άλλαξε χέρια. Η διαδοχή στη δημοτική Αρχή είναι απόλυτα φυσιολογική και ευκταία εξέλιξη κατά τις αρχές του πολιτεύματός μας. Η εναλλαγή στην εξουσία, τοπική ή εθνική είναι προϋπόθεση της δημοκρατίας. Το αξιοσημείωτο εντούτοις είναι ότι αυτή η εναλλαγή δεν συνοδεύτηκε από ένα νέο αφήγημα αναφορικά με την πορεία των δημοτικών πραγμάτων στην Αμφιλοχία.
Καθώς ως πολιτική κουλτούρα και αντίληψη είμαστε ανώριμοι να καθιερώσουμε συγκεκριμένο αριθμό θητειών για όλες τις αιρετές θέσεις και τα αξιώματα -από του δημοτικού και περιφερειακού συμβούλου έως του βουλευτή και του πρωθυπουργού- όπως συμβαίνει με τον κορυφαίο, αν και «ανεύθυνο» πολιτειακό παράγοντα, τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, αφήνουμε χώρο ώστε το πολιτικό στοιχείο να υποσκελίζεται από το προσωπικό. Κεντρικό «θέμα» των δημοτικών εκλογών στην Αμφιλοχία αποτέλεσε η «αποκαθήλωση» του Δημάρχου. Ο συνωστισμός προσώπων ετερόκλητης ιδεολογικής αναφοράς πίσω από αυτό ακριβώς το σύνθημα είχε ως βαρύνουσα συνέπεια να στερηθεί η προεκλογική συζήτηση σε μεγάλο βαθμό έναν εποικοδομητικό διάλογο για τα ουσιαστικά ζητήματα της περιοχής στα οποία ο Δήμος οφείλει να έχει είτε βασικό είτε υποστηρικτικό ρόλο (αναβάθμιση της παραγωγικής διαδικασίας και μείωση του κόστους παραγωγής μέσω των ευκαιριών τις οποίες προσφέρει ο θεσμός των ενεργειακών κοινοτήτων, προώθηση της κυκλικής οικονομίας, μετάβαση στη γεωργία ακριβείας, ανάδειξη του φυσικού κάλλους του Αχελώου με διαδημοτικές συμπράξεις και συνεργασίες, παρέμβαση σε ζητήματα αστικής λειτουργικότητας της πόλης της Αμφιλοχίας κ.α.).
Παράλληλα νεότεροι άνθρωποι με σύγχρονο πνεύμα και διάθεση προσφοράς στα κοινά απέκρουσαν σ’ αυτές τις συνθήκες το ενδεχόμενο να θέσουν υποψηφιότητα. Ο προεκλογικός λόγος εξαντλήθηκε εν πολλοίς σε στείρες αντιπαραθέσεις, χιλιοειπωμένες παρατηρήσεις, αυτάρεσκες διαπιστώσεις και επαναλαμβανόμενες υποσχέσεις. Συνέπεια αυτών ο χαρακτήρας των εκλογών επέτρεψε την επικράτηση της εσωστρέφειας, της επιφανειακής και μίζερης αντιμετώπισης των δημοτικών υποθέσεων. Με τον τρόπο αυτό ο διάλογος για τα προβλήματα συνολικά έδειχνε να παγιδεύεται σε προσωπικά θέματα. Μια βαθιά απολίτικη και συντηρητική νοοτροπία που μετά βεβαιότητας δεν μπορεί να οδηγήσει μια τοπική κοινωνία στην πρόοδο της.
Στη νέα δημοτική περίοδο με την ενίσχυση των πλειοψηφιών των εκλεγμένων Δημάρχων και Περιφερειαρχών στα όργανα διοίκησης Δήμων και Περιφερειών που έχει εξαγγείλει και θα υλοποιήσει άμεσα η νεοεκλεγμένη κυβέρνηση αίροντας τις σχετικές προβλέψεις τις οποίες είχε νομοθετήσει η προηγούμενη με τον «Κλεισθένη», Δήμαρχοι και Περιφερειάρχες φαίνεται ότι θα έχουν την πλήρη ευχέρεια κατά την ενάσκηση των καθηκόντων και των αρμοδιοτήτων τους. Ζητούμενο παραμένει προς ποια κατεύθυνση θα στραφεί η δημοτική πολιτική. Η βελτίωση της καθημερινότητας του δημότη είναι σίγουρα ένα διαρκές στοίχημα.
Ωστόσο η τρίτη δεκαετία του 21ου αιώνα επιφυλάσσει προκλήσεις. Βαρόμετρο των όσων υποστηρίζω θα αποδειχθεί η απογραφή του πληθυσμού, το 2021. Οι προβλέψεις, σε πανελλαδικό επίπεδο, κάνουν λόγο για δημογραφική καθίζηση της περιφέρειας. Η ολιγανθρωπία, το φάσμα της ερήμωσης χωριών και οικισμών δεν δείχνει να είναι σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Η εξέλιξη αυτή σε συνάρτηση με το ότι στα χρόνια της οικονομικής κρίσης μειώθηκε πανελλαδικά το ζωικό κεφάλαιο και οι όροι εκτέλεσης της κτηνοτροφικής εργασίας, του βασικού δηλαδή κλάδου οικονομίας στην Αμφιλοχία, έχουν δραματικά επιδεινωθεί (ραγδαία πτώση των τιμών λόγω της ανεμπόδιστης εισαγωγής γάλακτος, χρέη κτηνοτρόφων) οδηγούν στο συμπέρασμα ότι απαιτούνται σύνθετες πολιτικές και δράσεις.
Σε άρθρο μου στην iaitoloakarnania με τον τίτλο «Οι τοπικές κοινωνίες στο δια ταύτα του αύριο» τον περασμένο Ιανουάριο (τχ. 7) είχα υπογραμμίσει ότι τα σύγχρονα διλήμματα για τις τοπικές κοινωνίες και τις αιρετές Αρχές τους, σχετίζονται με τις διαταραχές της κλιματικής ισορροπίας. Η πρόσφατη εκδήλωση σαρωτικών καιρικών φαινομένων στη Ναυπακτία ανέδειξε επιτακτικά τις απρόβλεπτες συνέπειες της κλιματικής αλλαγής γενικά, στη Δυτική Ελλάδα ειδικότερα. Η προσαρμογή της οικονομίας, της κοινωνίας και της πολιτικής στα νέα δεδομένα της κλιματικής αλλαγής είναι προϋπόθεση βιωσιμότητας. Οι προκλήσεις είναι μπροστά.
Εύχομαι και ελπίζω το νέο δημοτικό συμβούλιο Αμφιλοχίας στο οποίο συμμετέχω ως δημοτικός σύμβουλος να εκτελέσει πλούσιο και παραγωγικό έργο.
Δημοσίευμα στην εφημερίδα «η Αιτωλοακαρνανία»
Τεύχος 12 | Αύγουστος 2019
